هیچ کس هنگام تنهائی مرایاری نکرد

کوهی ازغم داشتم اما کسی کاری نکرد

گریه میکردم شب و روز آه اما هیچ کس

این حوالی از غریب خسته دلداری نکرد

مرده بودم من بکنج خانه ی غم ها ولی

هیچ چشمی در عزایم تر نشد ، زاری نکرد

آخرین برگ وجودم چون درختی در خزان

داشت می افتاد و کس همراهیم، آری نکرد

کرده ام غمخواری غم پروران را من ولی

هیچ کس هنگام تنهائی مرا یاری نکرد...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: